2/3/2011 - 3/3/2011

"ειναι η τελεια εκδοχη του αρονοφσκι. γι'αυτο ειναι μια ταινια απο μονη της."

αρχίζω και συνηθίζω κι εγώ το άτονο σύστημα.

δεν ξέρω πως το λένε.

δε με νοιάζει ούτε εμένα τελικά.

η ύπαρξή του όμως, είναι καλή.

όμορφη.

ελκυστική.

και λίγο γαμημένα διαστροφική όταν η ώρα πάει 6.00 το πρωί.

κι όταν αυτός ο κρυφός εαυτός πάει να φτιάξει καφέ, πίστεψέ με, δεν σκέφτεται αγνά.

σκέφτεται μυρωδιές και όνειρα κι αγκαλιές με καθίσματα στη μέση.

κι ανοδικές στροφές και ένα μπλε φούτερ που ποτέ δεν μάντεψα.

πανω/κατω/πανω/κατω/πανω/πιο πανω/πανω/κατω/κατω/κατω/πανω (στο θεο)/πανω/στοπ.

και παλι απο την αρχη.