παρά δέκα (ίσως)

κατέληξα.

έφτιαξα.

δεν θέλω τίποτα.

ποτέ ξανά.

είμαι καλά.

και κρυώνω, μα δεν θέλω τίποτα να με ζεστάνει.

ΑΛΗΘΕΙΑ.

έμαθα.

κατέληξα.

* ο καιρός περνάει και δεν κάνει καμία διαφορά.

δεν έχει σημασία.

ποτέ δεν είχε τελικά, μα ήμουν μικρή

για να καταλάβω ότι το νόημα

βρίσκεται στο λευκό.

λέξεις δίχως νόημα ρε.

ε, ναι. είχες δίκιο.

* να πέσω χαμηλά, εκεί που πατάς -

γιατί έκοψες το κάπνισμα;

για να το ξαναρχίσω.

~

ποτέ ξανά.

0.14

[ love, is watcing someone die ]

και περπατάς λέει ξυπόλυτος .

και τρέχεις να κρυφτείς απ'όλα αυτά που φώναζες όταν στεκόσουν στη γραμμή που χωρίζει τα ημισφαίρια σε κατηγορίες και γραμμές λεπτές, τόσο λεπτές που σε μαύρο φόντο με δυσκολία φαίνονται - και πάλι μια φορά.

τη μόνη φράουλα που γεύτηκες κ ύστερα τόλμησες να συγκρίνεις.

το πρήξιμο στα χέρια σου (;) απ' όσα πάνω μόνιμα πέταξες - κι εγώ πρώτη αναίρεσα καθώς η δική μου γραμμή είχε κοπεί στα δύο.

χρόνια μετά σου λέει, ενώθηκε.

χρόνια μετά σου λέει, ένιωσε.

σχήματα που λες έμπαιναν το ένα μέσα στο άλλο για να κρατούν μια ζεστασιά και τώρα δέρνονται για το ποιος θα πιάσει την καλύτερη θέση.

τόσες σημειώσεις.

και τόσο νερό για το τίποτα.

δυτικά του χώρου,θυμάμαι.

240 ώρες και μισή - μύριζε σοκολάτα.

και το πρωί ξανά.παπούτσια βρεγμένα.και τα βγάζεις.και περπατάς λέει ξυπόλυτος.

~ Ανάμεσα στο τι ήθελα και το τι έγινε, ανάμεσα σε εμένα και εσένα, στο κενό της απουσίας σου, ακροβατεί στο όνειρο της μνήμης, η κρυφή μας αντάμωση σ' ένα μέλλον αλλιώτικο.

2/3/2011 - 3/3/2011

"ειναι η τελεια εκδοχη του αρονοφσκι. γι'αυτο ειναι μια ταινια απο μονη της."

αρχίζω και συνηθίζω κι εγώ το άτονο σύστημα.

δεν ξέρω πως το λένε.

δε με νοιάζει ούτε εμένα τελικά.

η ύπαρξή του όμως, είναι καλή.

όμορφη.

ελκυστική.

και λίγο γαμημένα διαστροφική όταν η ώρα πάει 6.00 το πρωί.

κι όταν αυτός ο κρυφός εαυτός πάει να φτιάξει καφέ, πίστεψέ με, δεν σκέφτεται αγνά.

σκέφτεται μυρωδιές και όνειρα κι αγκαλιές με καθίσματα στη μέση.

κι ανοδικές στροφές και ένα μπλε φούτερ που ποτέ δεν μάντεψα.

πανω/κατω/πανω/κατω/πανω/πιο πανω/πανω/κατω/κατω/κατω/πανω (στο θεο)/πανω/στοπ.

και παλι απο την αρχη.

d is for many things.

πως θα σου φαινόταν λέει, αν ήσουν ρολόι που δεν χωρούσε πια στο χρόνο και πέταγε τους δείκτες μακριά για να τα βάλει με το 3. πως θα' ταν η ζωή σου λέει, αν στα χέρια είχες φτερά και στο κεφάλι σου μυαλό. και η πρώτη ερώτηση που μου' ρχεται στο νου: Λογοκρισία γιατί;