Οι αισθήσεις μου αφαιρούνταν κάθε φορά που με άγγιζες.
Το θυμόμουν αργότερα πόσο βίαιος υπήρξες.
( και ναι. έχω φτάσει στο σημείο που δεν μπορώ να γράψω ούτε δύο δικές μου γραμμές. όχι, δεν είμαι περήφανη γι'αυτό. ωστόσο, όσο υπάρχει αλκοόλ και καπνός είμαι καλά. αλήθεια λέω. κι αν ακόμα δεν αποφάσισα, δεν έχει σημασία. έχω μια βδομάδα γεμάτη με βιβλία και κάτι να νομίζω ότι με περιμένει μακριά από δω. )
5 σχόλια:
Το κάποτε μου φάνηκε μονό.
Πότε έφτασες στο τέσσερα, μόνο κάτι εξάρια είδα παλιότερα. Που είναι οι ενδιάμεσοι. Σημειακότητες;
Ωραίος ο Deep in thought πέραν του σκεπτικού ονόματος.
Δεν υπάρχει σειρά στους αριθμούς μου. Είναι σαν παζλ. Βρίσκω κάποιους σιγά σιγά.
~ όταν ακούω τη λέξη "σημειακότητα" μου'ρχεται στο νου η φράση "εξανεμιζόμενη ποσότητα αλήθειας"
Μα, δεν ξέρεις πως το τίποτα είναι κι αυτό μια μορφή δημιουργίας;
λάτρεψα το blog
όπως είχες πει κάποτε:"αυτό το τίποτα είναι καλό μερικές φορές,ο μηδενισμός δεν έβλαψε ποτέ κανέναν"
τα βιβλία είναι φίλοι πιστοί<3
Δημοσίευση σχολίου