θα μπορούσε, αλλά δεν.

Σκέφτομαι πόσο γοητευτικό θα ήταν, η απουσία να μη συνοδευόταν από αίσθημα ενοχής και να κατάφερνα μια φορά να μην πετάω τις εγωιστικές μου δεκάρες στο πηγάδι μας.

Σκέφτομαι πως τελικά, οι μέρες είχανε χρώματα, μα ήταν κιτρινωπά και πορτοκαλιά και όλα αυτά που σιχαίνομαι. Μονάχη τα είχα βάψει αποχρώσεις που λατρεύω για να’ χω κάτι να κοιτάζω όταν ήθελα να με παινέψω.

Σκέφτομαι πως όσα είχες, τελικά τα κράτησες για σένα και το μόνο που έδινες ήταν κάτι μόρια ενδιαφέροντος και δύο ψευδαισθήσεις.

Σκέφτομαι τι άσχημα που θα ήταν αν οι άνθρωποι δεν έκρυβαν μίσος μέσα τους.. Πόσο ανιαρό θα ήταν αυτό για σένα…

Σκέφτομαι επίσης, ότι είσαι ένα εγωιστικό καθίκι που θα μπορούσα να κλωτσάω για ώρες ατέλειωτες χωρίς καθόλου ντροπή, μα με δέος και λατρεία προς την πράξη μου.

Να ήταν λέει, έτσι όλοι οι χωρισμοί :

- It's a Hollywood summer
~ You never believe the shitty thoughts I think

- Meet our friends out for dinner
~ When I said what I said I didn't mean anything

- We belong in a movie
~ Try to hold it together 'til our friends are gone

- We should swim in a fountain
~ Do not want to disappoint anyone

- I'm a confident liar ~ Had my head in the oven so you'd know where I'll be

- I'll try to be more romantic
~ I want to believe in everything you believe
- I was less than amazing
~ Do not know what all the troubles are for
- Fall asleep in your branches
~ You're the only thing I ever want anymore

[ σκέφτομαι πως δεν εκπλήσσομαι καθόλου πλέον. ]